KWB beweegt

 KWB beweegt in HERDERSEM EN WIEZE op 18 april 2024

Geen regen (oef!), een graad of tien, een frisse noorderwind, bewolkt en heel wat zon, dat waren de weeringrediënten op donderdag 18 april 2024. Zeven kwieke stappers daagden op aan de voetbalterreinen van SK Herdersem in de Koekeroel, een straat met een toch wel bijzonder welluidende naam. Een deugddoende wandeling van een goede acht kilometer stond ons te wachten.

Gids Johan - alweer bedankt! - loodste ons doorheen de velden van Herdersem en Wieze. Dat was niet altijd evident. Soms waren de veldwegen gewoon verdwenen onder het frisgroene gras. De overvloedige regen van de voorbije dagen had ook voor ferme plassen en redelijk wat kleverige en makkelijk glijdende modder gezorgd. Goed uitkijken waar je liep, was dus geen overbodige waarschuwing.

De grote kapel van Onze-Lieve-Vrouw van het H.- Hart op den Boskant was een eerste blikvanger: knap gerestaureerd en prima onderhouden op initiatief van het plaatselijke kapelcomité. Dat zagen we overduidelijk zowel buiten als binnen deze gezellige en mooie mini-kerk én konden we lezen op het infobord. Een kleiner gebedshuis, een eind verder in Wieze, was er veel slechter aan toe. ‘Onze’ Geert De Boeck zou hier zeker goed zijn gang kunnen gaan. We waanden ons ook even in Parijs-Roubaix, evenwel zonder tweewieler, toen we een vrij lang en recht stuk kasseiweg behoedzaam stappend moesten ‘overmeesteren’; het kon wel eens een authentieke Romeinse heirbaan geweest zijn.

‘Den Dikken Eik’ bleek die dag de enige geopende herberg in Wieze City te zijn. De OKRA’ers van Sint-Gillis wisten dat kennelijk ook zodat er in het café haast geen enkele zitplaats meer overbleef. Maar op het terras aan de straatkant konden we ons drankje toch nog redelijk aangenaam degusteren. Het werd er inderdaad wat frisjes. Dus allen zetten zich gauw en graag in beweging voor het laatste en fraaie trajectgedeelte naar Herdersem.

Voor wie het ook eens wil proberen. Het vertrek- en eindpunt is het terrein van SK Herdersem. Via de knooppunten 92, 91, 90, 85, 86, 87, 93 en 96 kom je terug uit nabij het voetbalplein.

Marc De Clercq

De fraaie kapel van O.L.V. van het  H. Hart op den Boskant.

De mooie voorzijde van de kapel van O.L.V. van het H.Hart
op den Boskant, een terecht beschermd monument.

In het frisgroene gras is het zoeken naar een begaanbare veldweg.

Voorzichtig wandelen op een Romeinse heirbaan. Zou wel eens kunnen!

Binnen stampvol, dan maar een fris terrasje doen.

KWB beweegt

KWB beweegt in Grembergen op 21 maart 2024

 

Op de allereerste lentedag lazen we op ons Bond Zonder Naam-kalendertje “LENTEMODE: GOEDGEMUTST”. Nochtans zónder muts maar zéker welgezind kwamen zes stappers samen op het kerkplein van Grembergen. Een schuchter zonnetje verstopte zich iets te graag, de wolken speelden hoger-lager en de wind hield zich redelijk gedeisd. De temperatuur kwam daardoor niet boven de dertien graden. Haast ideaal wandelweer dus.

Luc Rogiers gidste ons perfect over acht mooie kilometers door een vrij onbekend deel van Grembergen. Een morzel grondgebied van Zele Huivelde en ook van Hamme Zogge verkenden we heel eventjes. Doorheen een groots landschap met vooral frisgroene weiden en op goed begaanbare wegen, veelal omzoomd door geknotte en ongeknotte wilgen, genoten alle wandelaars met volle teugen. Opvallend: hier heerst de stilte nog echt. Een fiere reiger of een lome buizerd – dank, Gaston, om je natuurkennis met ons te delen - hielden ons af en toe gezelschap. Enkel het luide gekras van sommige eksters en het ritmische, wellicht vervelende, gepiep van het schoeisel van een van de wandelaars - “we zoeken een oplossing”- ‘verstoorden’ de rust.

Naast de natuurpracht en de vredige stilte onthouden we van deze knappe tocht één en ander. Het kerkhof van Grembergen is toch wel zéér groot. Een huis in de Bakkerstraat pronkt op de zijgevels met prachtige street art (zie vorige wandeling). Door de oude schrijfwijze (maar allicht niet enkel daardoor) mogen we aannemen dat het Vogelaerstraatje al héél lang bestaat. De Groeneweg heet voortaan en dankzij onze gouden olympiër Greg Van Avermaet de Goudenweg. En in het gezellige volkscafé ‘De Verloren Zoon’ zit Jurgen Mettepenningen (dat is onder andere de manager van de wielerploeg Pauwels Sauzen Bingoal) al eens vóór de toog terwijl Karine Van Limbergen (afkomstig uit Appels) daar meestal áchter de tapkast te vinden is.

Luc, een dikke merci om ons de weg te wijzen! We zijn zeer benieuwd naar een volgende wandellus in het ‘onbekende’ Grembergen. En dat we dan op jou mogen rekenen weten we zeker.

Marc De Clercq 

Een zilveren kapelletje in de Goudenweg.

Ongeknotte wilgen (links).

Heel merkwaardige zwart-witte schaapjes.

Poseren bij de hertjes.

Met de gps lossen we dat hier wel op.

Stappen we nu op de Zeelse of
de Zogse  of de Grembergse Gauwdam?
Of is het de Gaendijk?

Mooi geknotte wilgen (links).

Heel knappe street art in de Bakkerstraat.

KWB Beweegt

KWB APPELS OP DE KUNSTIGE TOER OP 7 maart 2024

 

Ook al telde februari 2024 negenentwintig dagen toch maakten storm Louis en het maandelijkse buurtrestaurant dat we pas op donderdag 7 maart op pad konden. De zon scheen wel fel doch een scherpe noordoostenwind zorgde voor een frisse gevoelstemperatuur. Maar het sympathiek ogende varken van kunstenaar Staf Vinck, wat verstopt tussen de kermiskramen aan de kerk van Sint-Gillis, verwelkomde ons dertien(!)koppig groepje – waarvan ook enkele OKRA’ers: tof! - warmhartig. De nodige artistieke stemming was er dus haast onmiddellijk. Immers, medewandelaar Rita Peleman had een heel kunstzinnig wandelparcours samengesteld. Street art zou de rode draad van onze tocht door Sint-Gillis en Dendermonde worden.

Street art kan je gemakshalve muurschilderingen oftewel murals in… ‘modern Nederlands’ noemen. Daarvan zijn er heel wat sinds ViewMasters, een kunstproject dat onze stad in 2018 op dat vlak op de kaart zette. En het mag gezegd: er zijn meestal mooie, hele mooie en verbluffend mooie werken bij. Namen als Smok, Kitsune Jolene of Kymo One klinken wellicht niet zo bekend als Picasso, Rubens of Van Eyck, maar het werk van de eerstgenoemden is ronduit indrukwekkend. Maar evengoed haast nietig en intiem zoals de vele geschilderde werkmannetjes, niet groter dan tuinkaboutertjes, die her en der en dikwijls onopvallend in het stadscentrum te zien zijn. Of humoristisch zoals de veertig bewerkte nutskasten rond het thema varken of veirken zoals ze in Sint-Gillis zeggen; het varken is het belangrijkste symbool op het gemeentelijke wapenschild. Je hoeft er niet voor naar een of ander museum te gaan dat dikwijls - ook letterlijk – zeer hoogdrempelig is. Neen, je kan alles zomaar op of om de hoek, op een elektriciteitskast, op een garagepoort, kortom op straat én gratis, ervaren. Misschien erger je eraan, maar veelal zijn de creaties zeer verrassend en zorgen ze voor verbazing en bewondering. Dat bleek ook heel duidelijk toen er over enkele werken wat uitleg werd gegeven.

De traditionele drank- en sanitaire halte paste perfect in het creatieve plaatje: het biertje, de koffie en het snoepvarkentje (of was het een varkenssnoepje?) in Bar Belgica smaakten voortreffelijk.  

We vermoeden sterk dat de stappenteller van onze begeleidster in mijlen was ingesteld. Want de geplande acht kilometer van deze unieke stadswandeling werden er meer dan twaalf! Maar geen enkele deelnemer die hierover klaagde of enig misbaar maakte. Integendeel, het hartelijke applaus voor Rita was zeker oprecht gemeend. Nogmaals onze dank, Rita!

Marc De Clercq

Het sympathieke veirken van St Gillis. Zijn er andere?

Toch wel fascinerend, die mannetjes.

Ook de OKRA'ers zijn onder de indruk.

't Zijn zotten die weirken ...

SMOK (Bart Boudewijns uit Antwerpen) in 
de Boonwijkstraat: indrukwekkend mooi.

Het achterkwartier lust Frank wel.
Rechts staan peper en zout reeds klaar.

Stilleven: veirken in 't bad.

                             

Valt Theo voor het leuke snoetje of vindt
 hij pata negra gewoon lekker?

Het zien van bomen wekt blijkbaar een
onweerstaanbare drang op.

Wordt het een GAS- of een PLASboete?

Voor alle duidelijkheid: het was maar voor de foto, niet in 't echt.

Luc peinst er het zijne van.

Ondanks de vele kilometers is Jef nog
steeds sterk onder de indruk.

Kitsune Jolien (Jolien De Waele -
 familie van? - uit Dendermonde)
 in de Van Langenhovestraat: prachtig.

Kymo One in de Beekakkerstraat, knap en speciaal.

Nieuwjaarsfeest 2024

 KWB klinkt op het nieuwe jaar op 21 januari 2024

Als de meeste drukte van kerst en nieuwjaar achter de rug is maakt KWB Appels er een gewoonte van om het oude stof van het voorbije jaar definitief af te schudden. En hoe kan dat beter dan met wat eten en drinken en een beetje ontspanning tussenin.
En dus werd op zondag 21 januari het nieuwe jaar feestelijk ingezet met een receptie voor de leden en hun partner in het parochiaal centrum. Naast de habitués mochten wij zelfs een paar nieuwe leden verwelkomen, zij voelden zich meteen thuis in onze vriendengroep.
Een uurtje en een paar glaasjes later werd wij gevraagd om plaats te nemen aan tafel voor een gezellig feestmaal. We bleven nog even op onze honger want voorzitter Johan moest eerst nog zijn ‘woordeke placeren’. Hij heette om te beginnen iedereen van harte welkom en vervolgde met wat er gebeurde in 2023 en gaf al een kleine vooruitblik op 2024.
Onze traiteur Bart Vackier had gezorgd voor een mooie entrée waarbij iedereen de keuze had in een Noorse visschotel of het meer traditionele meloen met Parmaham. Uiteraard hoorde daar ook een lekker glaasje wit of rood naar keuze bij.
Na deze goede binnenkomer kregen we een waaier van wintergroenten met kalkoenfilet vergezeld van lekkere kroketjes. Wie dan nog honger, of goesting, had kreeg nog een tweede kans.
Nadat de buikjes gevuld waren was het tijd voor een beetje ontspanning om het verteringsproces op gang te brengen. Hiervoor hadden wij de mannen en vrouwen van ’t VERTIER aangesproken die geheel live een aantal nummers brachten begeleid op gitaar. In slaap vallen was er niet bij want hun repertoire klonk voor de meeste mensen heel bekend en dus werd er enthousiast meegezongen.
Na dit gezellige intermezzo konden we nog van koffie en taartjes genieten en honderduit napraten.
Zo werd 2024 op waardige wijze ingezet.

André

Er is mannenklap ...

En er is vrouwenklap.

De tafel van 'de gezette mensen'.

Jozef denkt er het zijne van. Frank kijkt geamuseerd toe.

Een overzicht.

Johan klaar om aan zijn speech te beginnen.

Wat mag ik niet vergeten te zeggen Marianne?

En dankzij souffleur Marianne nu goed op dreef.

Ene me hesp en ene me vis.

Hier 2 me hesp.

't VERTIER zorgt voor ontspanning.

In volle actie.

Theo zorgde voor de nodige ambiance.

Via de link hieronder kan je meegenieten van de ambiance op het nieuwjaarsfeest.

KWB nieuwjaarsfeest 2024

KWB beweegt

 KWB beweegt in de Faluintjes op 16 januari 2024

KWB Appels herontdekt de Faluintjes

 

Met enige overdrijving: denk aan een expeditie naar Groenland, maar dan iets minder koud en met minder sneeuw. Zoiets ondervonden de zeven KWB-stappers plus Nicky, onze aangename gezelschapshond, op dinsdag 16 januari 2024. Doel van de tocht: een kleine negen kilometer rustig en gezond wandelen doorheen de prachtige Faluintjesstreek.

De Faluintjes. Dat is geen onbekende regio want een jaar eerder doorkruisten we dit gebied  ook al eens. Nu kwamen vooral het grondgebied van Moorsel, Eerdegem en Baardegem aan de beurt.

Het werd een buitengewoon mooie namiddag: een haast wolkenloze blauwe lucht, een stralend zonnetje, geen zuchtje wind, een dun laagje sneeuw en een temperatuur van om en bij het vriespunt. Perfect wandelweer dus. Weinig asfaltwegen maar heel veel smalle en brede veldwegen kregen onze apostelpaarden voorgeschoteld. De pauze halfweg in de pittoreske Baardegemse brasserie “’t Stationneke’ langs de bekende Leirekensroute deed meer dan deugd.

Dank aan Johan om ons gps-gewijs alweer van en naar het Chiroheem in het gehucht Steven in Moorsel te loodsen. Voor wie het ook eens wil proberen, dit zijn de knooppunten: 13, 83, 14, 76, 15, 16, 28, 27, 17, 18, 19, 24, 13.

 

Marc De Clercq

Uit de startblokken met op de achtergrond de
mooie Stevenkapel die we vorig jaar bezochten.

Perfect wandelweer. Bemerk de schaduw
van de fotograaf-medewandelaar.

Deugddoende pauze in brasserie"'t Stationneke".
 Opvallend: de koffiedrinkers zijn in de meerderheid.
Goede voornemens voor2024?

Moeilijk kiezen waar je best stapt.

Wat staat er hier op dat plakkaatje op de bank?

Wijze woorden.

Gids Johan zorgt dat we op de juiste route stappen.
Jef is er niet gerust in.

Een frisse neus halen: dat is goed voor mens en dier.

Nicky is duidelijk in haar sas langs de Leirekensroute.