KWB/RAAK beweegt

 

KWB/RAAK op kastanje wandeling op 17 oktober

Onder een eerder betrokken hemel maar met een temperatuur van 20° C trok KWB/RAAK er op 17 oktober op uit voor een kastanje wandeling. De herfst is reeds meer dan een maand geleden begonnen en dus vallen er nu tamme kastanjes te oogsten, tenminste als je nog bomen vindt. En laten er nu net op ons parcours een tweetal van deze bomen staan die rijk vruchten dragen en je hebt het gedroomde scenario waar je je wandeling kan aan ophangen.
Het pad leidde ons van de kerk van Denderbelle langs de Wiestermeers en zo naar een stuk van de Vossewegelroute. In Gijzegem klauterden wij de brug op om via de kerk naar Mespelare en het sas van Denderbelle terug ons vertrekpunt te bereiken. De drankstop onderweg viel ei zo na in het water maar gelukkig bleek er iets verder een alternatief te zijn.
Al bij al een gezellige wandeling in een weertje dat eerder aan de zomer deed denken.

André

Een stukje Vossewegelroute.

Onderaan de brug van Gijzegem. 

Kastanjes in overvloed. Alles gaat recht de pocket in.

KWB/RAAK beweegt

 KWB Appels verkent onbekend Dendermonde op 26-9-2024

Een atypische wandeling dit keer voor onze wandelaars, slechts 3 km stappen en ook nog 16 vragen onderweg. Gids Marc had een wandeling voorzien die zich uitsluitend in het centrum van onze stad afspeelde en leidde naar onbekende plekjes of plekjes waar we al vaak voorbij gekomen waren zonder er aandacht aan te schenken.

Wie zag er niet reeds wat arduinen resten voor de ingang van de Grote kerk liggen en stelde zich daar (geen) vragen bij? We weten nu dat het resten zijn van een barokke trap die eens het Vleeshuis sierde.
Nog naast die Grote kerk was er het kerkhof beplant met heelwat notenbomen die bewaakt werden door soldaten omdat de oogst verpacht werd.

Achteraan het voormalig St Vincentiusinstituut (nu Oscar Romero) heeft dit gebouw nogal hoge vensters omdat hier in vroegere tijden een brouwershuis was zodat men uitkeek op de brouwketels.

Wie weet dat er in het oud huis Bosmans naast de kerk van St Gillis binnen ooit een ijsfabriek huisde? In het begijnhof zagen we dan weer een huisje met de inscriptie S-S 227 wat een verwijzing was naar de tijd van Napoleon waar er geen straatnamen bestonden en alles een nummer kreeg. S-S verwees in die dagen naar section Sud, de zuidelijke sector van de stad.

Wie weet er de Weldadigheidsstraat liggen? Dit doodlopend straatje bevindt zich nochtans in het hart van de stad. De straat werd vernoemd naar het Bureau van Weldadigheid, voorloper van het OCMW, dat hier 30 huisjes liet bouwen.

De kerk van St Gillis Buiten was klaar in 1907 maar werd pas ingewijd door de Gentse bisschop in 1924. De reden, de kerk kwam tot stand onder een liberaal gemeentebestuur en werd daarom 'de blauwe kerk' genoemd. Pas in 1924 kwam een katholiek bestuur aan de macht en zakte de bisschop af naar St Gillis.

Onze tocht liep stilaan op zijn einde maar niet zonder eerst nog de toegang tot de enige overblijvende brandgang van de stad te aanschouwen in de Ridderstraat.
Nadien linea recta naar de Grote markt waar de welbekende herberg “Het Vaderland” vroeger “In Den Duitsch” noemde, niet naar Duitsland maar naar de eigenaar Hendrik Duytschaever vernoemd.

In een deugddoend najaarszonnetje dronken we tot slot nog een lekkere Paix Dieu. Van ’t van dan nog wel.

André

Gedenkplaat voor Daniel Evrard aan de ingang van het begijnhof.

Bij het verlaten van het begijnhof.

Aan de ingang van de Weldadigheidsstraat.

Aan de oude vismijn. Zullen we onze collega Jozef eens bellen?

Die ziet er alvast niet goed gezind uit.

Gids Marc geeft wat uitleg aan de laatste overgebleven brandgang.

De laatste brandgang van de stad, haast onopvallend in het straatbeeld.

Achteraan het stadhuis staat het beeldje 'knaap met vis'.

Oorspronkelijk stond hier een beeld van een naakt meisje
met een schelp aan haar oor maar dat vond
het toenmalige bestuur toch iets te confronterend.

Wij hebben wel dorst maat hebben ze hier nu echt niks beter?

Ja mannen, da ist. Paix Dieu van 't vat.

KWB/RAAK petanque 2024

 KWB/RAAK Appels laat de ballen rollen van 1/5 tot 31/8/2024

Zoals reeds vele jaren het geval is speelde de KWB van Appels ook dit jaar weer petanque. Dit keer op vernieuwde terreinen aangelegd door de stad. Waar we in het seizoen nooit ‘uitgeregend’ waren speelden we de finale onder code oranje met aangekondigde regen- en windvlagen.

Na de gebruikelijke trekking van de ploegen kon het eerste spel beginnen. Wie kans wil maken op de eindoverwinning kan zich geen nederlaag permitteren en dus zijn de zenuwen reeds van in het begin gespannen. Bij aanvang van het tweede spel is het aantal potentiële winnaars reeds tot de helft herleid en aangezien het aantal winst- en verliespunten meebepalend zijn wordt er gebikkeld voor ieder punt.

In het derde spel maken nog een klein aantal spelers kans en is de trekking superbelangrijk. Wij hadden dit derde spel nog maar net aangevat toen de hemelsluizen open gingen en wij halsoverkop dienden te vluchten. Gelukkig was de bui kort maar krachtig en leken de nieuwe terreinen goed gedraineerd. Tegen de klok van 18 uur was deze finale afgelopen en was de winnaar gekend.

Net op tijd om bij onze vrienden van korfbalclub Appels aan te schuiven voor de nabespreking met een lekker kippetje met garnituur.
Hiermee zit de petanque van 2024 er weer op. We kijken tevreden terug en hopen iedereen terug te zien volgend jaar. Bij leven en welzijn natuurlijk.

André

DE VOORBEREIDING

De eerste ballen zijn gegooid en we hebben al direct publiek.

Oei, ene met coaching ambities.

De vierde leeftijd blijft er kalm bij.

We moeten die pleinen nog wat leren kennen natuurlijk.

Mèt laat ze rollen.

Zo'n groot plein en dan leggen ze die cochonet tegen de rand.

Zalig spelen onder een ondergaand zonnetje.

Zoek de cochonet.

Een drankpauze op zijn tijd is zeer belangrijk.

DE FINALE

De terreinen worden met de grootste zorg aangelegd.

De naamafroeping van de 6 teams die het tegen elkaar zullen opnemen.

Terrein 1 bolt het best.

Tim gaat terrein 3 nog een beetje rollen.

De afstand lijkt nog redelijk groot.

Bij die mannen zit het eerste spel er al op.
Jozef kijkt bezorgd en terecht na een eerste verlies.

Die punten worden alvast genoteerd.

Hier zijn ze nog zo ver niet.

Voilà, alle punten zijn genoteerd.

De 'onschuldige hand' assisteert bij de trekking.

Ondertussen wordt het donker aan de horizon.
Zou het dan toch?

Komt dat wel goed?

Ander en beter.

Marius moet het doen.

Nogmaals wordt het stof weggespoeld.

De boekhouding een beetje bijhouden.

Na een intermezzo wegens een stortvlaag wordt het finale spel aangevat.

De kampioen van vorig seizoen in opperste concentratie.

De laatste loodjes, weliswaar voor de ereprijzen.

Wij hebben een winnaar. Het is ondertussen ook
een frakske frisser geworden na de regenvlaag.

Het is verdorie de boekhouder zelf die gewonnen heeft.

Afsluiten doen we bij onze vrienden van de korfbal.

Het kiekske gaat vlotjes naar binnen.

Een mooi einde van een geslaagd petanque seizoen.

De volledige uitslag vind je hier

KWB Fietsdriedaagse

 KWB APPELS VERKENT HET HEUVELENDE HAGELAND 

 23 - 25 juni 2024

Niet voor een gebruikelijk weekend, maar zoals twee jaar eerder voor een fietsdriedaagse van zondag 23 tot en met dinsdag 25 juni 2024, namen acht Appelse KWB’ers hun intrek in het imposante Kasteel van Nieuwland aan de Demer in Aarschot, in het voor de meesten nog onbekende maar zo mooie Hageland. Deze twaalfde fietseditie was er eentje om in te kaderen: ideale weersomstandigheden, drie prachtige fietstochten, een rustige uitvalsbasis met een goed bed plus lekkere spijs en drank en vooral een heel aangenaam gezelschap dat samen drie dagen op (fiets)pad trok.

 

Dag 1: De Boze Ridder en zijn ‘paard’

Het start- en eindpunt van de eerste trip van goed vijftig kilometer was het Kasteel van Horst - bekend uit de Rode Ridder-strips - in Holsbeek. We kregen er een onverkend parcours met pittige hellingen, smalle wegjes en opvallend weinig (auto)verkeer voorgeschoteld. Het modderbadje van de eerste hectometers verraadde de overvloedige regenval van de voorbije dagen. We onthouden dat er een Boze Ridder met zijn ‘paard Porsche’ ons gretig fotograferend ‘verwelkomde’ op ‘zijn’ parking van zijn door werkzaamheden ingepakte burcht. Een zielig tafereeltje dat ook de echte Rode Ridder maar moeilijk had kunnen appreciëren. Evenwel, de glooiende, mooie en vooral rustige rit maakte alles goed.

Dag 2: Mooie vergezichten en bekende gezichten

Van oudsher staat op de tweede dag het ‘pièce de résistance’ op het programma. De bijna tachtig kilometer lange tocht bleek pas in de namiddag min of meer vlak te zijn. Dat kon echter de fietspret en het bewonderen van de vele mooie vergezichten niet drukken. De korte ontmoeting met Luc Van Looy, onze voormalige bisschop, aan de basiliek van Scherpenheuvel was even verrassend als de goeiendag van de Appelse bedevaarders Liliane en Gustaaf. Nog andere bekenden die we die dag mochten ontmoeten: Eddy Merckx en Pater Damiaan (beiden evenwel in standbeeldvorm) en Sven Nys (in levende lijve, heel in de verte op het terras van zijn gelijknamig centrum bovenop de Balenberg). Van het zien van al die BV’s vergaten we in de Lekdreef van Averbode een ijsje te consumeren. Doch we verheugden ons op een welverdiende drankstop in de bierkroeg ‘Den Hulst’ met 250 verschillende soorten gerstenat. Maar het noodlot sloeg toe: de fameuze dranktempel stond en staat te huur en pas kilometers verder, op onze aankomstplaats, kon de vochtbalans van de dorstigen weer in evenwicht gebracht worden. Ondanks dit akkefietje kreeg het afgelegde dagparcours als beoordeling vijf oververdiende sterren.

Dag 3: De laatste en misschien wel de beste

De derde en laatste rit werd in het programma als vlak en mooi aangegeven. Dat klopte volledig. Als start en aankomst koos André het gezellige kerkpleintje van Wakkerzeel. Wakker zijn ze daar zeker, vooral als er enkele dagen later het festivalgeweld van Werchter losbarst. Het was er zalig fietsen langsheen de vrij snelstromende en bruinkleurige Demer. En dat we nog tussen de chique villa’s naast het meer van Keerbergen zouden bollen, hadden we niet verwacht. De maaltijd in restaurant ‘De Volle Pot’, vlak onder de kerktoren van Haacht, een steenworp van ‘den arrivée’ in Wakkerzeel, smaakte opperbest.

De Appelse KWB-fietsdriedaagse 2024 was alweer een meer dan geslaagde editie. Gelukkig ook weer zonder platte banden, ongelukken of andere averij. Het was echt drie dagen volop genieten van de indrukwekkende natuur in een zalig zonnetje, van de heerlijke gerechten en de fijne drankjes, maar vooral van het hele leuke gezelschap. Het heeft echt deugd gedaan. Onze ‘sportdirecteur’ André die alles weer puik organiseerde, danken we van harte. We kijken al uit naar volgend jaar: voor de derde keer RAAK in het onvolprezen Mussenburghof in het Limburgse Bree.

 

Marc De Clercq

Plaats van afspraak dag 1: kasteel van Horst.
Erg welkom waren we hier niet.

Het mooie Hagelandse landschap.

Even halt houden bij een mooi kapelletje.

Op zoek naar eten. De pijl zegt rechts maar de navigator zegt links.

Gevonden en goedgekeurd.

In Meensel-Kiezegem bij het standbeeld van Eddy Merckx.

Voor wie het niet zou weten is er een gedenkplaat.

En naast den Eddy ook nog een mooie afspanning.
Meer moet dat niet zijn.

Lekker opgefrist aan de apero.

Een beetje bijkruiden.

Aan deze kant van de tafel is het ook stillekes.

Den entrée is binnen, nu wachten op de volgende corridor.

We beginnen dag 2 natuurlijk met het cavamoment.

De maagdentoren, ook iets uit een ver verleden.

Aankomst in Scherpenheuvel. Hieronder wat je krijgt
als een bereidwillig mens de camera draait terwijl ze filmt.

Marc op bezoek bij Maria.

Een echte monseigneur kruist ons pad.

Wij gaan dadelijk eten maar missen we nu niet iemand?
Hieronder fotootje van de fotograaf en er wordt
duidelijk iemand tot de orde geroepen.

Eten in een van de weinige zaken die open zijn
op maandag maar hola, 't is hier Paix Dieu van 't vat!

Lap, al terug aan 't eten.

Marc heft het glas.

Daar zeggen wij niet neen tegen.

Vandaag vertrokken in Wakkerzeel, vlakbij zijn ze
 druk bezig aan de opbouw van Rock Werchter.

Jongens, dat is hier allemaal gigantisch.
Hieronder nog wat bewegend beeld.

Weeral ne maagdentoren of wa?

Fietsen langs de Demer. Hieronder met wat meer schwung.

Nog even goedendag gaan zeggen bij de Sven.
Het spel is dinsdag gesloten maar Svenneken
 zit toch boven op zijn terras.

De zonnebrandcrème is hier gratis en van een goed merk.

We wachten op ons eten in De Volle Pot in Haacht.

En lekker dat da was. En er waren zelfs mosselen.

Nog een laatste foto en dan naar huis.